Skip to main content

A blog of Shishir Pariyar

Search This Blog

कोमल त्यो तिम्रो बदनमा Sabin Rai

on November 27, 2011

Get link
Facebook
Twitter
Pinterest
Email
Other Apps

भिडियो

Get link
Facebook
Twitter
Pinterest
Email
Other Apps

शिशिर परियार

नमस्कार !! यहाँलाई स्वागत छ मेरो ब्लगमा ! तपाईंको को समय शुभ रहोस्! हार्दिक धन्यवाद

Comments

Post a Comment

Popular Posts

डुंगा:(भाग एक )

भित्तामा झुण्डिरहेको घडिले साँझको पाँच बजाउदै थियो। आकाश धमिलिदै थियो। आशन्तोश मानिसहरु को मन जस्तै। घरमा एक्लै थिए। कोठाको झ्यालबाट बहिरतिर चिहाए। स्वाभाबिक समय भन्दा छिट्टै साँझ परेको प्रतित भइरहेको थियो। पानी पर्ने सम्भावना माथि बिचार गर्दै थिए म। साँच्ची!!!काला बादल हरु जुध्न थाले अनी आकाश चिच्याउन थाल्यो। म सोच्दै थिए। काला बादल हरुको जुधाइ;देशमा बिद्धमान द्वन्द ;आकश को क्रन्दन,मनिषहरुको अन्तर्नाद। उफ्फ!बिहान देखी कर्फिउ लागेको छ। यो निस्ससिदो एक्लोपन। म चित्त बुझाउन थाल्छु। समय नै यस्तै छ। हरेक मानिस हरु कैदी छन घरको चार दिवार भित्र। म जस्तै।

झ्याल को सिट

"साहुजी! एक बोतल पानी ,एक बट्टा सुर्य चुरोट अनि एक पाकेट चुइंगम दिनुस त !" यसो भन्दा आयुधको मुख बाट तातो बाफ निक्लिदै थियो ।बाक्लो स्विटर अनि गलबन्दी ले मुख छोपेर बकुल्ला झैँ निदाई रहेका साहुजी ,ग्राहक को आवाज ले अल्छि गर्दै उठे । भनेबमोजिम काम समान हरु पोलिथिन ब्याग मा हालेर उसको हातमा थमाइदिए । पैसा बुझाएर उ हतार हतार बसहरु छुट्ने ठाउँ तिर लाग्यो । साहुजी गलबन्दीले मुख छोपेर फेरी बकुल्ला ध्यानम तिरै लागे । वरी परि हुस्सु लागेको थियो ,त्यसैले नजर साफ थिएन ।हिउँद महिनाको यो बिहानी अरु दिन भन्दा केहि फरक थिएन ।सहर अझै निदाई रहेको थियो । बसपार्कमा यात्रु हरुको भिड भाडलाइ यो चिसो मौसम ले खासै बितोलेको जस्तो लाग्दैनथ्यो । "कहाँ जाने हो दाइ ? कहाँ जाने ? काठमाण्डौ जाने बस छुट्न लाग्यो ।आउनुस,आउनुस ,अघिकै सिट मिलाइ दिन्छु अनि भाँडा मा पनि हेरी दिउला ।"बसका स्टाफ हरु अफ्नो बस का खालि सिट भर्ने होड मा थिए ।यात्री हरु टिकट हेर्दै बसको प्लेट नम्बर जाच गर्दै थिए कोहि चढ्दै थिए ,कोहि सामान हरु हुटमा चढाउदै थिए,कोहि डिकीमा कोच्दै थिए । आयुध पनि गोजी बाट टि

साक्षी छ धवलागिरी !!

यदि तिम्रो स्मृतिका अन्तर कुन्तरमा काठे खोलाका सुशेली तिम्रो बाल्यकालका सुखद अनुभुत संग गासिएर उर्लिन्छ भने, तिम्रो मुस्कान को तृप्ती मेरो भन्दा केहि भिन्न छैन उष्ण ग्रीष्मका तातो बतास को बयेली अनि माइ कुटीमा झारेको चिनी आप हाडे पाखाका काचा चिउरी काफी लाग्छ आफै संग आफै खुसि हुन सम्झिएर ती प्यारा पल हरु यी पल हरुको साक्षी प्यारो धवलागिरी ...!!! सारा सारा बदमासी उपद्रो अनि उतार चडावको साक्ची प्यारो धवलागिरी !! के पो छिपे होला र उसको नजर बाट ? J

Powered by Blogger

@Shishir Pariyar 2021